<ยินดีต้อนรับสู่บริษัทข้อมูลการแต่งงาน> การแต่งงานที่แท้จริงเป็นไปได้หรือไม่? [3]

การ์ดแต่งงานของเพื่อนๆ

การที่ยังโสดอยู่นานขึ้นเรื่อยๆ น่ะเหรอ? ง่ายกว่าที่คิดเยอะเลย

ทำงานอย่างหนัก แล้วก็ไปเดทบ้างเป็นบางครั้ง พอไปไม่รอดก็ใช้เวลาไปกับงานอดิเรกสารพัด

ลดน้ำหนัก เปลี่ยนสไตล์ตัวเอง ด้วยวิธีนี้แค่ปีละสองสามครั้งที่ผิดหวัง เทียนบนเค้กวันเกิดก็เพิ่มขึ้นทีละเล่มในพริบตา

“พวกแก ฉันได้ฤกษ์แล้วนะ”

ฤดูหนาวเดือนธันวาคม ก่อนจะขึ้นปีใหม่

ยิ่งกว่านั้น เพื่อนที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคบกับใครอยู่ก็ประกาศแต่งงานเฉยเลย

ตกใจจนถามไปเลยว่าท้องรึเปล่า

บอกว่าขอแต่งงานกันหลังจากคบกันได้ 100 วัน

“อ้าว? ฉันก็ได้การ์ดแต่งงานมาเหมือนกันนะ”

“จริงเหรอ? ฉันก็ได้ฤกษ์แต่งงานปีหน้าแล้ว”

อายุ 29 ปี เหมือนนัดกันไว้หรือเปล่าไม่รู้ เพื่อนๆ แต่งงานกันทีละคนเว้นระยะห่างกันไม่กี่เดือน

ตอนนี้ในกลุ่ม 8 คน เหลือโสดแค่ 3 คน รวมฉันด้วย

ฉันก็คงแต่งงานตอนอายุ 30 มั้ง

คิดแบบลอยๆ แต่ก็ไม่สงสัยเลย คิดว่าเป็นเรื่องธรรมดา

ความรู้สึกไม่มั่นคง กังวล และกดดัน ที่รู้สึกว่าตัวเองกำลังตกขบวนคนอื่น

แต่ก็ไม่อยากให้ใครรู้ว่ารู้สึกแบบนี้

รองเท้าแตะก็ยังมีคู่เลย ฉันไม่ชอบคำพูดนี้เลย

คู่ของฉันอยู่ที่ไหนกันนะ? อยู่ในกรุงเทพฯ หรือเปล่า? หรืออยู่ต่างประเทศ? เกิดมาแล้วรึยัง?

เดินผ่านคู่รักไปมาบนถนน ก็รู้สึกอิจฉาว่าทำไมคนอื่นถึงมีคู่ แต่ฉันไม่มี

ฉันไม่ได้เป็นคนไม่เชื่อเรื่องการแต่งงานนะ ฉันไม่ได้อยากใช้ชีวิตคนเดียวอย่างเท่ๆ อะไรแบบนั้น

อยากเจอคนที่รัก คบกัน แต่งงาน มีลูกน่ารักๆ

เหมือนกับคำโกหกสุดคลาสสิกอย่างที่ว่าเข้ามหาวิทยาลัยแล้วจะผอมลงน่ะแหละ การที่อายุมากขึ้นแล้วจะแต่งงานเองโดยธรรมชาตินั้นมันเป็นเรื่องโกหก

ยิ่งกว่านั้น ยังรับช่อดอกไม้จากเพื่อนไม่ได้อีก

ที่นั่งนั้นกลายเป็นของเพื่อนคนอื่นที่กำลังจะจัดงานแต่งงานต่อ

พี่สาวโสดที่อายุเกิน 40 ในหมู่เพื่อนๆ พอเมาทีไรก็ร้องไห้ว่าเหงา

แล้ววันรุ่งขึ้นก็กลับไปใช้ชีวิตปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แค่ปลอบใจกันแบบขอไปที มากกว่านั้นก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้กัน

เพื่อนๆ ที่แต่งงานแล้วก็บอกฉันว่าเดี๋ยวก็เจอคนดีๆ สักคนแหละ

คืนนั้นที่ได้การ์ดแต่งงาน 4 ใบพร้อมกันในฤดูหนาว ฉันร้องไห้หนักมาก

ฉันจะมานั่งจมอยู่กับความผิดหวังไปเรื่อยๆ ไม่ได้หรอก ฉันมันแย่ตรงไหนกัน? แค่ยังไม่เจอคนใช่เท่านั้นเอง

ฉันมั่นใจว่าอย่างน้อยก็มีคุณสมบัติครบถ้วนพอที่จะไม่ต้องให้คนอื่นมาขอโทษแทนที่หาคู่ให้ไม่ได้แล้ว

เลยถอดหน้ากากที่ทำเป็นไม่สนใจออก แล้วเริ่มขอให้คนรอบข้างช่วยหาคู่ให้

ขอร้องให้ช่วยหาคนดีๆ ให้หน่อย

ทุกคนตอบรับดีมาก ไม่ว่าจะเป็นสายตรงหรือสายอ้อม ก็พยายามช่วยกันหาคนมาแนะนำให้ฉัน