บัตรเชิญแต่งงานของเพื่อนๆ

การสะสมปีที่โสดเหรอ? คิดไม่ยากเท่าไหร่

ทำงานหนัก บางครั้งก็ไปเดทแบบแนะนำ แล้วก็ล้มเหลว ก็ใช้เวลาไปกับงานอดิเรกมากมาย

ลดน้ำหนัก เปลี่ยนสไตล์ด้วย แบบนั้นผ่านไป 1 ปี 2-3 ครั้งเท่านั้น เทียนบนเค้กวันเกิดเพิ่มขึ้นในพริบตา

"พวกเอ็ง ฉันได้วันแล้วนะ"

เป็นฤดูหนาว เดือนธันวาคม ก่อนสิ้นปี

แม้แต่เพื่อนที่ไม่รู้ว่าคบกันอยู่ก็ประกาศว่าได้วันแต่งงานแล้ว

ตกใจมาก ถึงขั้นถามไปว่าท้องรึเปล่า

บอกว่าขอแต่งงานหลังจากคบกัน 100 วัน

"อ้าว? ฉันก็ได้บัตรเชิญแต่งงานแล้วนะ"

"จริงเหรอ? ฉันก็ได้วันแต่งงานปีหน้าแล้ว"

อายุ 29 เหมือนนัดกันไว้ เพื่อนๆ แต่งงานกันทีละคน เว้นช่วงกันไม่กี่เดือน

ตอนนี้ 8 คน เหลือโสดแค่ 3 คน รวมฉันด้วย

ฉันก็คงแต่งงานตอนอายุ 30 น่ะแหละ

คิดไปเอง แต่คิดแบบไม่มีข้อสงสัยเลย

ความรู้สึกไม่มั่นใจ กระวนกระวาย กดดัน

แต่ไม่อยากให้คนอื่นรู้ถึงความรู้สึกแบบนี้

รองเท้าแตะก็มีคู่ ฉันเกลียดประโยคนี้มาก

คู่ของฉันอยู่กรุงเทพฯ หรือเปล่านะ อยู่ต่างประเทศรึเปล่า เกิดมาหรือยัง?

เดินไปบนถนน เห็นคู่รักเดินผ่านไปมา คิดว่าคนแบบนั้นก็มีคู่หมด ทำไมฉันไม่มี รู้สึกไม่ยุติธรรม

ฉันไม่ได้เป็นคนไม่แต่งงาน ไม่มีความปรารถนาแบบเท่ๆ ที่จะใช้ชีวิตอยู่คนเดียว

อยากเจอคนที่รัก คบกัน แต่งงาน มีลูกที่น่ารัก

เหมือนคำโกหกที่ว่าเข้ามหาวิทยาลัยแล้วจะผอมลง การแต่งงานแบบธรรมชาติ มันเป็นเรื่องโกหก

ยิ่งกว่านั้น ฉันไม่มีโอกาสได้ถือช่อดอกไม้

ที่นั่น เป็นของเพื่อนอีกคนที่แต่งงานต่อจากฉัน

พี่สาวที่โสด อายุเลย 40 ไปแล้ว เวลาเมา ก็ร้องไห้บอกว่าเหงา

เช้าวันรุ่งขึ้น ก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ปลอบใจแบบไม่จริงใจ เราต่างก็ทำเป็นไม่รู้เรื่อง

เพื่อนที่แต่งงานบอกว่าฉันก็จะมีคนดีๆ เข้ามาเหมือนกัน

คืนนั้น คืนที่ฉันได้รับบัตรเชิญแต่งงาน 4 ใบพร้อมกัน ฉันร้องไห้หนักมาก

ฉันจะท้อแท้ไปตลอดไม่ได้ ฉันแย่ตรงไหน? แค่ยังไม่มีโชคเท่านั้นแหละ

ฉันมั่นใจว่าตัวเองอยู่ในระดับที่ คนที่แนะนำไม่ต้องรู้สึกอาย

เลยถอดหน้ากากที่ทำเป็นไม่สนใจออก เริ่มขอให้คนรอบข้างแนะนำ

ถ้าเจอคนดีๆ แนะนำหน่อยนะ

ทุกคนตอบรับดี ทั้งทางตรงและทางอ้อม พยายามแนะนำให้ฉัน