'คนสวยและรวย' และ 'หญิงเหล็ก'

มีคนบอกว่า ผู้หญิงจะมีช่วงเวลาที่ผู้ชายเข้ามาหาเธออย่างรวดเร็วถึงสองครั้งในชีวิต

อาจเป็นช่วงเวลาแรกของฉันหรือเปล่า?

ที่ร้านหนังสือในควางฮวามุน ที่ป้ายรถเมล์ ที่รถไฟฟ้าใต้ดินขณะเลิกงาน

ฉันผ่านการทำงานที่เริ่มต้นด้วยประโยค "ฉันไม่ใช่คนแปลกนะ" มาเยอะมาก และปฏิเสธพวกเขาด้วยการหนี

หัวหน้าแผนกในบริษัท เดียวกัน พนักงานในแผนกข้างๆ ทุกคนสารภาพรักกับฉัน

แน่นอนว่าฉันไม่คิดจะคบกันในบริษัทเลย ฉันปฏิเสธพวกเขาอย่างสุภาพ และพวกเขาทุกคนก็ลาออก

วันหนึ่ง ฉันไปงานแต่งงานของเพื่อนร่วมงานเก่า ฉันไม่สนิทกับเธอเท่าไหร่ แต่ฉันไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ

ฉันไปที่ห้องแต่งตัวของเจ้าสาวเพื่อทักทายและส่งซองเงิน แต่ฉันไม่เห็นเพื่อน 'กระเป๋า' คนไหนเลย

"มีคนรับซองเงินแยกต่างหากไหม?"

"อ๋อ ถ้าอย่างนั้น รบกวนฝากน้องชายฉันหน่อยได้ไหม?"

ฉันถือซองเงินและมองไปรอบๆ แล้วถามชายคนหนึ่ง

"คุณเป็นน้องชายของเจ้าสาวหรือเปล่า?"

"อ่า...ใช่"

"นี่คือซองเงิน ฝากคุณเก็บไว้แล้วส่งให้เธอที"

งานแต่งงานจบลง ฉันกำลังเดินทางกลับบ้าน ก็ได้รับข้อความ

"ขอบคุณที่มาร่วมงานแต่งงานวันนี้"

"ฉันไม่ได้ไปฮันนีมูนเลยเหรอ?"

"ฉันมีเวลาว่าง เลยอยากขอบคุณทุกคนที่มาร่วมงาน"

"ยินดีด้วยนะ และขอให้ทริปฮันนีมูนสนุก"

"อืม...แต่..."

"ทำไม? มีอะไรจะพูด?"

"อ่า...ฉันไม่เคยพูดแบบนี้เลยนะ คุณอยากไปกินข้าวกับน้องชายฉันไหม?"

"น้องชาย?"

"ใช่ น้องชายคนนั้นที่ฉันให้ซองเงินไปเมื่อกี้"

"อ่า...ใช่"

"คือ น้องชายฉันมันขอร้องให้ฉันแนะนำคุณให้รู้จัก มันย้ำๆ อยู่ตลอดเลย จริงๆ ไม่ต้องกังวลนะ แค่ไปกินข้าวด้วยกันก็ได้"

ฉันตกใจ แต่ก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่เรื่องแย่เลย ฉันเลยตอบรับด้วยรอยยิ้ม

น้องชายที่ได้รับเบอร์โทรศัพท์จากพี่สาวก็ติดต่อฉันทันที เขาอยากไปกินข้าวด้วยกันในวันถัดไป

ดังนั้นฉันจึงนัดกับเขา

มันเป็นมื้อเย็นธรรมดาๆ

เขาดูจะกังวลจนขาตกลงมา แต่ก็ไม่เลวร้ายอะไร

เขาบอกว่าเขารู้สึกว่าฉันเป็นอุดมคติของเขา ตั้งแต่แรกเห็น เขารู้สึกว่าตัวเองไม่ควรจะขอเบอร์โทรศัพท์พี่สาว แต่เขาก็ขอไป

เขาสารภาพรักอย่างเขินอาย แม้จะดูอ่อนแอ แต่ก็จริงใจมาก

เขาบอกว่าแม้จะอายุน้อย แต่ก็อยากแต่งงานเร็วๆ และสร้างครอบครัว เขาไม่ได้ล้อเล่นนะ อย่าเข้าใจผิด

ในตอนนั้น ฉันคิดแค่ว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญที่ฉันไปงานแต่งงานแล้วเจอหนุ่มน้อยมาสารภาพรัก เหมือนกับเรื่องราวที่เพิ่มความมั่นใจให้กับตัวเอง

"พี่สาว!! ทำอะไรอยู่?"

คืนต่อมา เขามาโทรหาฉันขณะเมา

"คือ...วันนี้ฉันเพิ่งเริ่มงานใหม่แล้วไปเลี้ยงฉลองกัน ฉันเลยดื่มเยอะไปหน่อย"

"ดูเหมือนว่าจะเป็นอย่างนั้น ฉันต้องไปนอนแล้ว พรุ่งนี้ต้องไปทำงาน"

"ฉันเอาภาพของเธอไปโชว์เพื่อนๆ แล้วบอกว่าเธอเป็นแฟนฉัน"

"อะไรนะ?"

"ฉันเอาภาพโปรไฟล์ไปโชว์แล้วบอกว่าเป็นแฟนฉัน พวกเขาทุกคนบอกว่าเธอสวย ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดนะ?"

ฉันรู้สึกขนลุก

"ฉันว่ามันไม่ถูกต้องนะ เราแค่ไปกินข้าวด้วยกัน และฉันรู้สึกไม่ดี"

ขอโทษ ฉันพลาดไป ฉันจะไม่ทำอีกแล้ว แต่จริงๆ แล้วฉันรักพี่สาวมาก ฉันจะแต่งงานกับพี่สาวได้เลย ถ้าพี่สาวบอกให้แต่งตอนนี้

ฉันไม่รู้จะทำยังไงดี ฉันทำยังไงก็ไม่สามารถหยุดเขาได้

ฉันพยายามปลอบโยนเขาและบอกให้เขานอนก่อน แล้วจะคุยกันใหม่ในวันถัดไป ใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงกว่าจะวางสายได้

ฉันงงมากว่าเกิดอะไรขึ้น

ถึงแม้ว่าจะเกือบเช้าแล้ว ฉันก็รีบส่งข้อความไปหาเธอที่กำลังไปฮันนีมูนที่ยุโรป

"ขอโทษนะ แต่ช่วยบอกน้องชายของเธอหน่อย"

"โอ๊ย~ ขอโทษนะ ฉันจะฆ่าน้องชายคนนี้ให้ได้"

กินข้าว กินขนม กินข้าว กินขนม กินข้าว กินขนม น้อยที่สุดก็สามครั้ง มากที่สุดก็ห้าครั้ง

ฉันไม่ได้ทำอะไรพิเศษ แต่ผู้ชายทุกคนก็บอกว่ารักฉัน

พวกเขาอยากจับมือฉัน พวกเขาอยากจูบฉัน

พวกเขาถามว่าฉันมองเห็นแค่เขาไหม ทำไมฉันถึงไม่คิดถึงเขาทุกวัน บางครั้ง พวกเขาก็ตำหนิฉัน

ฉันไม่เข้าใจว่าผู้ชายทำยังไงถึงได้พูดเรื่องความรักกันหลังจากกินข้าวเพียงไม่กี่มื้อ

ในที่สุด ฉันก็ต้องโทษตัวเองและจบลงด้วยการพูดว่า 'ฉันขอโทษที่พูดไม่ได้ว่าฉันชอบคุณ'

สถานการณ์แบบนี้เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฉันเริ่มสงสัยว่าตัวเองไม่ปกติหรือเปล่า

"พี่สาว มีมนต์ขลังอะไรอยู่บนตัวพี่สาว ทำไมผู้ชายถึงเป็นแบบนี้กันหมดเลย"

น้องสาวคนสนิทของฉันพูดพลางเลิกคิ้ว ฉันว่าเธอคงมีช่วงเวลาที่ผู้ชายเข้ามาหาเธออย่างรวดเร็วเหมือนที่พวกเขาบอก

แต่ฉันขี้กลัวเกินกว่าจะสนุกกับมัน ฉันกลายเป็นหญิงเหล็กที่มีป้อมปราการที่แข็งแกร่ง