<ยินดีต้อนรับสู่บริษัทข้อมูลการแต่งงาน> การแต่งงานที่แท้จริงเป็นไปได้หรือไม่? [20]

วางแผนอนาคตการใช้ชีวิตคนเดียว

“เฮ้ ฉันอยากตื่นขึ้นมาแล้วแต่งงานแล้วจังเลยอ่ะ”

ฉันได้ยินบทสนทนาของผู้หญิง 4 คนวัย 30 ต้นๆ ที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ ในร้านกาแฟ เนื้อหาของบทสนทนาทำให้ฉันอดสนใจไม่ได้

“จริงด้วยๆ แค่ตื่นขึ้นมาแล้วมีสามีอยู่ข้างๆ ก็คงดีมากแล้วเนอะ”

“เบื่อแล้วอ่ะ ไปนัดบอดก็ไม่รู้กี่ครั้งแล้ว แต่งตัวไปก็เหนื่อย”

“ก็แบบว่า ก่อนไปนัดก็ต้องคิดแล้วคิดอีกว่าจะยกเลิกดีไหม”

“จริงด้วยๆ”

ฉันแอบฟังอยู่ก็อดขำไม่ได้ เหมือนพวกเธอจะคิดคล้ายๆ กันนะ

รู้สึกแปลกใจที่คนแปลกหน้าที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับฉันเลยกลับรู้สึกเหมือนกัน

ถึงจะฟังดูเพ้อฝันไปหน่อย แต่บางทีฉันก็คิดเหมือนกันนะว่า ถ้าเกิดมาในยุคโชซอนคงจะดีกว่า

อย่างนั้นก็คงไม่ต้องกังวลอะไรแล้ว ก็คงได้แต่งงานตามที่บ้านจัดหาไว้แล้วใช้ชีวิตแบบธรรมดาๆ

ถึงแม้ว่าเมื่อก่อนจะมีคนดูดวงให้ฉันแล้วบอกว่า “ถ้าเธอเกิดในยุคโชซอน เธอคงจะแต่งตัวเป็นผู้ชายแล้วถือดาบวิ่งไปทั่ว

ดีใจเถอะที่เธอเกิดมาในยุคนี้!” แต่ก็เถอะ

ฉันไปเที่ยวชมทุ่งดอกนาโปลีคนเดียว ไปชมดอกซากุระคนเดียว ฉันพยายามขยับร่างกายให้มากขึ้น

ฉันไม่อยากให้ความเศร้ามาครอบงำร่างกายของฉัน

ฉันไปปีนเขา เดินทางไปตามเส้นทางธรรมชาติต่างๆ

อ่านหนังสือเยอะๆ ดูหนังเยอะๆ แล้วก็หมกมุ่นอยู่กับการหาอะไรใหม่ๆ มาเป็นงานอดิเรก

และที่สำคัญที่สุดคือฉันเริ่มเรียนรู้เรื่องการบริหารเงิน

ฉันเริ่มคิดอย่างจริงจังว่าฉันจะทำงานที่บริษัทนี้ได้อีกนานแค่ไหน

และฉันก็เริ่มหาข้อมูลว่าจะบริหารเงินในรูปแบบไหนดี

ฉันไม่สามารถปล่อยปละละเลยต่อไปได้แล้ว มันเป็นปัญหาที่ต้องรีบจัดการ

ฉันจะอยู่คนเดียวดีไหม หรือจะอยู่กับพ่อแม่ที่แก่แล้วดีกว่า ฉันอยากไปเที่ยวปีละครั้งก็คงดีนะ

ถ้าพ่อแม่เสียชีวิตไป ฉันจะต้องไปอยู่บ้านพักคนชราหรือเปล่า?

ฉันเริ่มวางแผนอนาคตการใช้ชีวิตคนเดียวอย่างจริงจัง