Jeśli taka osoba jest w porządku, to w porządku

W rzeczywistości, odwrotnie, ja też zostałem odrzucony wiele razy.

Niespodziewanie wiele razy odrzucano mnie, ponieważ byłem za wysoki.

„Nie zakładaj, że jesteś wysoka w butach na obcasach?”

„Nie, w tym chodzę.”

„Dobrze, pozbądź się takiego brzydkiego hobbita.”

Mój brat, który wiedział, że wróciłem do domu odrzucony, gdy miałem na sobie 3-centymetrowe buty płaskie, pocieszył mnie.

Byłem też odrzucany, ponieważ źle się ubierałem i nie byłem wystarczająco atrakcyjny, a także dlatego, że byłem miły, ale nie czułem żadnego pociągu.

Za każdym razem było mi przykro, ale traktowałem to jako lekcję i starałem się poprawić swój wygląd zewnętrzny i wewnętrzny.

Przyjaciel przyjaciela. Znajomy koleżanki. Bratowa kuzyna. Koleżanka męża przyjaciela.

Zmobilizowałem wszystkie swoje kontakty i umówiłem się na randki, ale minęło już 32 lata.

Gdy minął mój pierwszy złoty okres, kiedy mężczyźni podchodzili do mnie na każdym kroku, randki niespodziewanie ustały.

Do tej pory nie mówiłem o tym rodzinie, ponieważ była to kwestia mojej dumy.

Ale teraz, gdy się nad tym zastanawiam, czuję się niesprawiedliwie potraktowany.

„Mamo, rodzice moich przyjaciół ciągle mówią im, aby spotykali się z tą i z tamtą osobą.

Wy jesteście tak obojętni w stosunku do mnie?”

Dobrze, że mnie nie kontrolujecie. To coś, za co powinienem być wdzięczny.

Ale mimo to, czy nie moglibyście w tym pomóc? Jestem urażony.

„Tata ma znajomego, który zajmuje się jego ubezpieczeniem. Mówi, że jego syn jest tak uczciwy i miły. Ich rodzina jest normalna i wszystko jest w porządku.

Ma tyle samo lat co ty. Chcesz się z nim spotkać?”

Po długim czasie usłyszałem propozycję randki, więc byłem pełen energii.

Nawet, kiedy się z nim spotkałem, rozmawialiśmy dobrze. Wygląd, charakter, hobby – wszystko było zwyczajne.

Był to zwykły człowiek, którego tak bardzo szukałem.

W odpowiedzi na moją narzekanie, że po trzydziestce ciężko jest poznać kogoś

powiedział, że po trzydziestce mężczyźni również mają problemy ze znalezieniem partnera i aktywnie zabiegał o mnie.

W porze, kiedy gorące słońce stawało się łagodne, zakończyliśmy okres randkowania i zaczęliśmy oficjalnie spotykać się.

Ale ja...

Wcale nie czułem ekscytacji.

Może to przez wiek? W tym wieku randkowanie już nie jest takie ekscytujące.

Załóżmy, że moje komórki odpowiedzialne za zakochanie uschły z powodu zbyt długiej przerwy w związku.

Mimo to.

Mimo to, kiedy jesteś z kimś, kogo kochasz, powinieneś czuć się szczęśliwy i zadowolony.

Przyglądałem się, jak on uśmiecha się szczęśliwie, słysząc moje słowa podczas randki, i pomyślałem:

„Jesteś szczęściarzem. Jesteś tak szczęśliwy.”

Wtedy poczułem, że coś jest bardzo nie tak.

„Jeśli taka osoba jest w porządku, to w porządku”. Wszyscy moi znajomi i rodzina mówili to jednym głosem.

Powiedzieli, że jest dobry we wszystkich dziedzinach, więc powinnam spróbować. Aby przestać szukać wad, powinnam skupić się na zaletach.

„Zaraz będziesz miała 35 lat!”

Mama krzyczała, że jeśli będę tak wybredna, to nigdy nikogo nie poznam.

„Jeśli taka osoba jest w porządku, to powinnam się z nią spotykać.” Powtarzałem to jak mantrę.

Ciągle czułem się źle i nie miałem dobrego samopoczucia. Początkowo myślałem, że to po prostu problemy z trawieniem.

Nie miałem apetytu, a kiedy jadłem, czułem się źle, więc w ciągu 3 tygodni schudłem ponad 3 kg.

Moje siły też słabły i nawet ręce mi się trzęsły.

Chociaż poszedłem do lekarza i brałem leki, nie było żadnej poprawy, więc bardzo się bałem.

Z pewnością coś się ze mną działo. Ostatnio często mówi się o raku żołądka u młodych ludzi.

Zarezerwowałem wizytę w dużym szpitalu i zrobiłem gastroskopię.

„Jest czysto. Zazwyczaj w żołądku jest pewien stopień zapalenia, ale jak widać, nic nie ma.”

„Ale dlaczego tak się czuje?”

„Cóż... mogę tylko powiedzieć, że to stres psychiczny.”

Mimo że to była gastroskopia w znieczuleniu, w półśnie usłyszałem rozmowę lekarza z moją mamą.

Stres psychiczny.

To było dla mnie bardziej szokujące niż ciężka choroba.

Byłem zaskoczony, że nawet bez żadnych objawów chorobowych stres psychiczny może tak negatywnie wpływać na moje ciało.

„Czy szwagierka chce być w związku, czy chce się ożenić?”

Mój szwagier zadzwonił do mnie, ponieważ był ciekaw, co mi dolega.

„Moim zdaniem szwagierka chce być w związku.

Ale ciągle próbuje znaleźć kogoś, z kim mogłaby się ożenić, więc chyba ma z tym problemy.”

„……”

„Nawet jak go nie widzisz, tęsknisz za nim? Kiedy się umawiasz, jesteś podekscytowana i przygotowujesz się do spotkania?”

„Nie.”

„To znaczy, że coś jest nie tak. Powinnaś czuć ekscytację, kiedy się z nim spotykasz, nawet jeśli nie chcesz go widzieć każdego dnia.”

„Nie jestem typem osoby, która szybko się zakochuje, więc nie mogę się z nim nadążyć.”

„W takim razie nie powinnaś się dopasowywać do niego, a do siebie.”

„Wszyscy ludzie kochają w różny sposób.”

„Możesz się starać dla niego, ale nie sądzę, żebyś się starała go polubić.

Nie chciałbym, żebyś się tak męczyła.”

Poczułem się, jakbym został uderzony w głowę.

Do tej pory starałem się go polubić, ponieważ myślałem, że taka osoba jest w porządku.

Ale ponieważ nie czułem żadnego pociągu, mój stres psychiczny spowodował problemy zdrowotne.

Musiałem podjąć decyzję, zanim będzie za późno.

Sobota po południu. Kawiarnia przy wejściu do Uniwersytetu Konkuk, w najdalszym kącie.

Patrzyłem mu w oczy i spokojnie mu wszystko powiedziałem. On mocno ścisnął moją dłoń.

„Czy nie mogę się poprawić? Nie ma znaczenia, ile czasu to potrwa.”

Aby ukryć drżące dłonie, ciągle gładził grzbiet mojej ręki.

„Przepraszam. Czuję, że to się nie zmieni, nawet z czasem.”

„Naprawdę... nie ma innej możliwości?”

„Nie popełniłem żadnych błędów i niczego nie zrobiłem źle, więc nie obwiniaj się i nie zadręczaj tym.

Po prostu... tak czuję.”

„Nie powinienem był się tak szybko wyznawać.”

„Przepraszam.”

„Nic nie da się zrobić. Szczerze dziękuję, że mi to powiedziałeś.”

„Wstałem pierwszy. Dziękuję za wszystko.”

Po rozstaniu, które wyglądało jak scena z filmu, wracałem do domu metrem i słuchałem muzyki.

Piosenka, którą ludzie uważają za najsmutniejszą na świecie.

To był utwór „Nie kocham cię” zespołu Urban Zakapa.