나에게도 짝은 있는가. 파란만장 로맨스 다이어리

<Welkom bij huwelijksbemiddelingsbureau> Is echt trouwen mogelijk? [9]

  • Taal van schrijven: Koreaans
  • Landcode: Zuid-Koreacountry-flag
  • Overig

Aangemaakt: 2024-05-04

Aangemaakt: 2024-05-04 23:53

Bestemming


Het officiële succespercentage van een blind date wordt geschat op 2%.

Achter dit extreem lage succespercentage schuilt het effect van de eerste indruk.

De eerste indruk die iemand binnen 3 seconden na het ontmoeten krijgt, blijkt langer te blijven hangen dan je zou denken.

Zelfs als je niet knap of mooi bent, is het belangrijk om netjes, verzorgd en stijlvol gekleed te zijn.

Die korte flits van een beeld, tijdens het uitwisselen van een ‘hallo’, is belangrijker dan je denkt.

De man die nu tegenover me zat, had een prima eerste indruk gemaakt.


Twee jaar waren verstreken sinds mijn laatste relatie en ik was nog steeds single.

Ik had het druk met mijn werk en vond andere dingen belangrijker dan een relatie. Dus ik voelde me niet echt eenzaam.

“Hoeveel jaar ben je dit jaar?”

Mijn goede vriendin belde me uit het niets om mijn leeftijd te vragen.

“Zesendertig. Waarom vraag je dat ineens?”

“Ik ken iemand die op zoek is naar een leuk meisje in de buurt en ineens schoot jij me te binnen. Jullie zijn even oud.”

“Hij werkt niet bij een bedrijf, maar helpt zijn vader in zijn zaak, die schijnt goed te draaien.”

Ik had geen reden om nee te zeggen.

Na je dertigste is het niet zo gewoon dat een vrouw een man ontmoet die geen jongere is, maar even oud.


Hij was netjes gekleed in semi-casual stijl en zijn eerste indruk was erg aantrekkelijk.

Hij had veel dingen anders dan ik, maar ook veel dingen gemeen. Hoe meer we elkaar zagen, hoe meer ik merkte dat hij ‘geen grote nadelen’ had.

Dat hij niet op mijn radar verscheen, terwijl ik altijd op zoek was naar nadelen, was echt geweldig.

Ik dacht terug aan mijn vorige relaties, waarin ik teveel nadacht en daardoor in de problemen raakte.

Ik besloot om het rustig aan te doen en te zien waar het naartoe zou leiden.


Na een paar dates gingen we samen naar de bioscoop.

Toen we bij de kiosk onze kaartjes printen, kwam er ook een verjaardagskorting tevoorschijn.

“Je verjaardag is het?!”

“Eigenlijk is mijn verjaardag volgende week. Omdat we elkaar net kennen, vond ik het een beetje ongemakkelijk om het te vertellen. Ik had nooit gedacht dat het zo openbaar zou worden.”

“Ik wilde het je wel vragen, maar ik wist niet wanneer.”

“Wanneer is jouw verjaardag?”

“Ik? Ik vier het volgens de maankalender, maar wanneer was het dit jaar ook alweer?”

Hij keek in zijn telefoon naar de kalender en riep opeens enthousiast uit.

“Hé? We hebben dezelfde verjaardag dit jaar!”

“Echt?”

“Ja echt, kijk maar. Is dat niet raar?”

“Wat een toeval.”


Als je een beetje aan het daten bent, krijg je een soort van zesde zintuig om de sfeer te voelen. Of het mislukt of dat er binnenkort een liefdesverklaring komt.

Ik kan je verzekeren, dit was een liefdesverklaring-moment.


Een week later, op zijn verjaardag, brachten we de dag door met onze families en spraken af om ’s avonds bij elkaar te komen.

Toen het donker werd, kwam hij me ophalen bij mijn huis. Voor het eerst droeg hij een pak en had een bos bloemen mee.

“Waar gaan we naartoe?”

“Dat is een verrassing.”


Hij reed naar de 63 Building in Yeouido. Hij nam mijn hand vast en we gingen naar de lift.

Het scenario dat ik stiekem hoopte, was aan het gebeuren.

Ik had nooit verwacht dat ik in mijn leven in zo’n luxe restaurant op grote hoogte zou dineren met uitzicht op de stad.

Ik was al zo ontroerd en dankbaar, maar bij het dessert kreeg ik nog een klein, glimmend cadeautje.

“Ik wilde je graag een ring geven, maar ik dacht dat dat te overweldigend zou zijn. Wil je dit aannemen?”

Dit was vals spel. Mijn eigen cadeau, een Starbucks-kaart, voelde ineens heel ongemakkelijk aan.

Ik had beter naar een warenhuis kunnen gaan.

“Wil je met me gaan?”

Het was net een scène uit een drama, wat moest ik nog twijfelen? Ik zou het niet laten liggen.


Hij zei dat het lot was.

Hij had steeds nee gezegd tegen de ontmoetingen die zijn moeder voor hem regelde, maar deze keer dacht hij: ‘Laten we het gewoon proberen.’

Hij ging, en toen verscheen zijn ideale type voor hem, waardoor hij bijna stikte van verbazing.

En dan dezelfde verjaardag? Dat was lot, anders was er geen andere verklaring.


Het was geen vurige, brandende liefde, maar een warme, opwindende sensatie. Dit was het toch ook wel, dacht ik.

Op de dag dat hij met de bos bloemen thuiskwam, juichten mijn familieleden dat hun jongste dochter eindelijk ging trouwen.

“Schoonmoeder, krijgt u volgend voorjaar geen goed nieuws?”

Mijn zus en zwager waren zo enthousiast over mijn relatie dat zelfs mijn ouders in de ban waren geraakt.

Ga ik echt trouwen?


<Welkom bij huwelijksbemiddelingsbureau> Is echt trouwen mogelijk? [9]

Welkom bij huwelijksbemiddelingsbureau


Reacties0