Er is geen limiet voor slechtheid

Er wordt gezegd dat er een limiet is voor knapheid en schoonheid, maar geen voor lelijkheid.

Als je er goed over nadenkt, geldt dat niet alleen voor uiterlijk, maar ook voor karakter en andere dingen, slechtheid heeft geen limiet.

Heb je in je leven al eens iets gehoord als "Hoe kan iemand zo goed zijn?"

Ik was niet de enige die in de war was door de man die verdween zonder contact.

Het was een gevoelig onderwerp voor de managers die de strikte systemen beheren.

Als je een huwelijksbemiddelingsdienst wilt gebruiken, moet je er rekening mee houden.

Als je niet minimaal beleefd bent, krijg je straf.

Het weekend was net voorbij.

Ik ging naar Gwanghwamun in Seoul om de persoon te ontmoeten die door de matchingmanager was aanbevolen.

Mijn vriendin moedigde me aan om mijn slechte humeur te laten verdwijnen en een leuke date te hebben omdat het mooie weer was.

De afspraak was om 3 uur 's middags.

Ik arriveerde ongeveer 15 minuten te vroeg en ging in een café zitten.

Ik droeg een mooie jurk, hoge hakken en had mijn haar gedaan. Ik had mijn best gedaan voor de date, maar...

Het was grappig, er waren veel stellen aan de tafels naast me.

Je kunt het zien aan hun houding. Ah, deze mensen ontmoetten elkaar voor het eerst vandaag. De lente is toch leuk.

Maar deze man was laat en had geen contact. Dat had ik al moeten zien!

Hij was lang en zag er goed uit, maar hij droeg een hoodie en een trainingsbroek en kwam te laat.

Hij ging haastig tegenover me zitten.

Op dat moment voelde ik me een eikel. Ik had me vanaf de ochtend druk gemaakt en me opgemaakt.

Hij begon direct met een agressief sollicitatiegesprek terwijl hij koffie dronk.

"Wanneer bent u lid geworden?"

"Heeft u al veel mensen ontmoet?"

"Bent u zelf lid geworden? Of hebben uw ouders u aangemeld?"

Hij stelde precies de vragen die de manager me had gevraagd om tijdens de date te vermijden.

Ik vond het onbeleefd, maar deed toch mijn best om beleefd te antwoorden.

"Ik moet naar mijn zusje om met haar te eten. Ik ga nu."

Ik stond op en liep naar buiten, perplex door zijn woorden.

"Ik heb de auto meegebracht, dus ik moet die kant op... Ik ga nu."

Hij verdween als een windvlaag zonder fatsoenlijk afscheid te nemen.

We hadden elkaar amper 50 minuten gezien.

Ik vond hem eigenlijk al niet leuk, vanwege het leeftijdsverschil en andere dingen, maar ik ging mee omdat de manager hem had aanbevolen. Ik dacht: 'Nou ja, laat ik hem dan een keer ontmoeten'.

Maar dit was echt te ver. Moest ik voor deze date mijn haar krullen?

"Ah... We hebben elkaar ontmoet en zijn uit elkaar gegaan."

"Wat? Ben je al uit elkaar?."

"Hij gaat met zijn zusje eten in het weekend. Hij moest weg om zich daarop voor te bereiden."

"Ooh, dat klinkt al niet best."

"Wow... Moeten we wat drinken?"

"Kom naar mijn huis. Mijn man haalt je op, jullie kunnen dan samen drinken."

Ik stond midden in Gwanghwamun, voelde me alsof ik een klap in mijn gezicht had gekregen, en probeerde mijn emoties te bedaren, maar het lukte niet.

Ik nam de bus naar Suwon om troost te zoeken bij mijn vriendin, die ik slechts een paar keer per kwartaal zag.

"Waarom lukt het mij niet om mensen te ontmoeten?" 😭

De volgende ochtend was er paniek bij beide managers vanwege mijn formele klacht.

Ze waren geschokt door mijn verhaal over de slechtste date ooit.

Ze probeerden me zo goed mogelijk te troosten en excuseerden zich.

"Vergeet het maar. Het is maar goed dat ik geen relatie met hem heb. Ik heb hem flink op zijn kop gegeven."

"Verlies nooit je zelfvertrouwen. Het zijn de mannen die gek zijn."

De matchingmanager was vanaf toen voorzichtiger in het selecteren van mensen voor me.

Toen ik wat meer hersteld was van de schok, stelde ze een andere man voor die echt goed zou zijn. Ik twijfelde niet en maakte een afspraak.

De man was klein en dik. Een ander type dan ik gewend was.

"Ik vind dat mijn grootste nadeel is dat ik dik ben, maar als je dat kunt compenseren, dan moet je met me uitgaan. Anders niet."

Hij vond dat zijn gebreken aan uiterlijk door andere dingen gecompenseerd moesten worden.

Hij had veel zelfvertrouwen en was beleefd, dus ik snapte waarom zijn feedback zo positief was.

Hij vertelde steeds over zijn verleden, en ik dacht: 'Wat is dit?'. Maar hij was eerlijk vanaf het begin.

"Als je me ondanks alles nog steeds leuk vindt, ga dan met me uit."

Hij wilde dat ik hem minstens drie keer zou ontmoeten, zelfs als ik hem niet leuk vond.

Hij was heel assertief, maar het duurde niet eens twee weken om die drie dates te plannen. Een nieuw type man.

Ik was gewoon nieuwsgierig naar alles.

Hij wist veel, had veel kennis en kon veel praten.

30% over zijn leven, 60% over hoe onze relatie zou zijn,

en 10% over wat we dachten over huwelijk. Het was duidelijk dat de dingen in een positieve richting gingen.

"Het is de eerste keer dat ik iemand hoor die zo open over zijn sterke punten praat."

"Hij heeft veel zelfvertrouwen. Misschien probeert hij echt indruk op je te maken."

Mijn vriendin vond hem ook interessant vanwege zijn unieke persoonlijkheid.

"Als we samen zijn, breng ik je naar huis en vraag ik je om geld. Maar ik wil geen geld of materiële dingen. Bijvoorbeeld een kusje op je wang?"

Hij was niet onoprecht, maar zijn gesprekken waren heel direct en openhartig.

Aan de manier waarop hij eerst iets zei en dan naar me keek, begreep ik dat hij geen slechte bedoelingen had.

Maar ik voelde me alsof hij op een dun koord liep, op het randje van wat gepast was.

We zullen zien of hij alleen praat of ook naar anderen luistert.

Hij probeerde me heel hard te versieren, en ik vond dat het wel eens tijd werd voor een relatie, dus ik zei ja.

En op onze tweede date, of was het onze derde?

We waren na het werk naar een bekend café gegaan. We hadden foto's gemaakt, gegeten en gedronken en spraken met elkaar.

Toen we zagen hoe kinderen lawaai maakten, begon het gesprek vanzelf over kinderen.

"Ik wil heel veel kinderen krijgen."

"Hoeveel wil je er hebben?"

"Zoveel mogelijk. Ik wil alle kinderen die ik krijg, grootbrengen."

"Is het niet moeilijk om tegenwoordig meer dan twee kinderen te hebben?"

"Over dit punt wil ik niet onderhandelen."

"Ik denk dat dit een beslissing is die een stel samen moet nemen."

"Ik kan voor alle kinderen zorgen. Ik laat mijn vrouw de zorg niet alleen dragen."

"Het gaat me niet om geld, maar om de omstandigheden. Het is gewoon moeilijk om op deze leeftijd veel kinderen te krijgen."

"Je bedoelt financieel? Dat is oké. Maar ik zal nooit anticonceptie gebruiken. Ik wil alle kinderen die ik krijg, grootbrengen."

"Het is niet dat, maar mijn gezondheid en leeftijd, ik ben eind dertig, dus misschien is het moeilijk voor me om zwanger te worden."

"Ah, dat kan zijn. Dat accepteer ik! Oké. Maar ik zal nooit anticonceptie gebruiken. Ik wil alle kinderen die ik krijg, grootbrengen."

"Kinderen worden door vrouwen gebaard."

Ik kon mijn gezicht niet meer controleren tijdens het gesprek.

Het was geen verbeelding, ik rook opeens een patriarchale sfeer.

Hij merkte mijn emotionele verandering op en zijn gezicht werd somber.

"Nou, ik denk dat we er samen uit moeten komen. Maar als je steeds alles in twijfel trekt, zoals je net deed, denk ik niet dat we een goed gesprek kunnen voeren."

"Het is niet dat ik niet wil overleggen. Maar als je alles zo zwart-wit bekijkt, is er geen ruimte voor discussie."

Op dat moment kon ik mijn oren niet geloven.

Wow... De uitdrukking "in twijfel trekken" hoorde ik voor het laatst toen ik klein was.

En dan ook nog in de beginfase van een relatie!

Ah, ik denk dat ik hem een klap zou willen geven!

Ik ben geen vrouw die vloekt.

Het is meer dat ik niet wil vloeken en mijn best doe om een aardig mens te zijn.

Deze vage voorbode gaf een rood signaal.

Als we doorgaan, zal het eindigen met een van deze twee dingen: we gaan gek vechten en breken uit elkaar, of ik krijg een maagzweer van alle stress.

Ik vertelde het aan de matchingmanager.

Ze luisterde aandachtig naar mijn verhaal en zei dat ze een onaangename patriarchale sfeer voelde.

Ze adviseerde me om het uit te maken als het niet goed voelde.

Na dagenlang te hebben nagedacht, belde ik hem. Ik vertelde hem over mijn gevoelens en twijfels.

Ik zei dat ik dacht dat we niet compatibel waren en dat het beter was om uit elkaar te gaan.

Hij had het waarschijnlijk al verwacht, want hij luisterde rustig.

"Eerlijk gezegd had ik al twee vrouwen laten vallen voor jou, en nu laat je me in de steek. Dat is niet cool."

"Ik denk dat je wel betere mannen kunt vinden. Ik weet zeker dat je spijt zult krijgen."

Hij bleef vol zelfvertrouwen schelden. Hij had echt een ijzersterk zelfvertrouwen.

"Ik heb geen spijt. Ik heb het uitgemaakt toen ik zeker wist dat ik geen spijt zou krijgen. En dat heb ik tot nu toe nooit gedaan, en ik zal dat ook in de toekomst niet doen.

Bedankt voor alles en ik hoop dat je iemand vindt die bij je past."