Geur compatibiliteit bestaat ook

Ik heb een goed reukvermogen.

Maar ik weet niet of dit een voordeel of een nadeel is.

Onlangs werd ik voorgesteld aan een leuke man met wie ik goed kon praten en met wie ik veel gemeenschappelijke interesses had.

Gelukkig waren we allebei geïnteresseerd in elkaar en was de ontmoeting niet ongemakkelijk, maar

"Er is een probleem."

"Waarom? Wat is er aan de hand?"

"Ik merkte het pas later, maar deze man heeft een hele slechte adem."

"Poetst hij niet vaak zijn tanden?"

"Dus ik gaf hem kauwgom. Ik heb hem ook snoepjes gegeven. Maar dat hielp maar even."

"O, het kan ook zijn dat het niet uit zijn mond komt, maar dat zijn maag niet goed is en dat hij daardoor een sterke geur heeft."

"Wat moet ik doen?"

"Is het erg?"

"Als hij dichterbij komt, kan ik niet ademen."

"Waarom geef je hem geen mondwater?"

Ik durf te zeggen dat ik alles heb geprobeerd wat ik kon doen. Maar zijn slechte adem ging niet weg.

Op een dag, toen we samen liepen, vroeg hij me met een vreemde blik wat er aan de hand was, dus ik vertelde hem de waarheid.

Hij was erg verlegen en zei dat het hem spijt zou hebben als hij me ongemakkelijk had gemaakt en dat hij zijn best zou doen.

Ik voelde me schuldig en dankbaar.

Maar zelfs nadat hij na het eten zijn tanden had gepoetst en mondwater had gebruikt, verdween de geur niet.

De geur was zelfs sterker dan de muntgeur en dat maakte het nog erger.

Toen ik het op kantoor tijdens de lunchpauze vertelde, begon mijn senior te lachen en zei:

"Wist je dat er ook geurcompatibiliteit is tussen mannen en vrouwen?"

"Geurcompatibiliteit?"

"Weet je, iedereen heeft een lichaamsgeur. Als die geur goed bij elkaar past, vind je het niet vies. Als het niet bij elkaar past, vind je het vies."

Helaas was ik niet zo verliefd op hem dat ik zijn slechte adem kon verdragen.

Officieel ging de relatie niet door, maar officieus maakte zijn slechte adem een einde aan de relatie.